Corona heeft een grote impact op ons dagelijks leven. We houden afstand, werken thuis en beperken onze sociale contacten. Maar wat als je werk nu hoofdzakelijk bestaat uit het leggen van persoonlijk contact? Maatschappelijk werker Ellen Mey-Werneri van WijZijn Rucphen vertelt erover.
“Voor de COVID-19-uitbraak hadden we drie inloopspreekuren, op maandag in Sprundel, woensdag in Rucphen en donderdag in St. Willebrord. Mensen konden langskomen met allerlei zaken waarmee ze vastlopen in hun leven en waar ze zelf niet uitkomen. Bijvoorbeeld relatieproblemen, schulden, huiselijk geweld, werk, gezin of het invullen van ingewikkelde formulieren. Door de pandemie hebben we onze manier van werken aangepast, niet de mate van ondersteuning. We doen er alles aan om voor iedereen laagdrempelig bereikbaar te zijn en te blijven. Inwoners van de gemeente Rucphen ondersteunen we nu op afstand: telefonisch of online door bijvoorbeeld beeldbellen.
Hoewel sommigen cliënten de afstand die online contact met zich meebrengt juist als veilig ervaren, zijn er ook mensen die het niet prettig vinden om te telefoneren of met de computer te beeldbellen. Ook als je als maatschappelijk werker papieren wilt inzien of formulieren moet uitleggen is een beeldscherm soms lastig. Bij face-to-facegesprekken zie je de emoties van cliënten en kun je ze benoemen of bespreken. Bij telefonische gesprekken mis je de non-verbale communicatie. Gelukkig biedt ons kantoor op de Kozijnenhoek in Rucphen mogelijkheden om mensen op afspraak te ontvangen. We hebben twee coronaproof spreekkamers met spatschermen en voldoende afstand tussen de zitplaatsen. Huisbezoeken beperken we vanwege corona tot uitzonderlijke gevallen.
Nog een verschil is dat mensen eerst telefonisch werden verwezen naar een van de inloopspreekuren, maar nu meteen met mij of een collega worden doorverbonden. Of we bellen terug, vaak nog dezelfde dag. Lukt terugbellen niet meteen, dan laten we een boodschap achter op de voicemail of we mailen dat we op een later moment contact opnemen. Daar gaan we heel zorgvuldig mee om: als mensen bellen naar maatschappelijk werk hebben ze vaak al heel wat hobbels genomen. Het is belangrijk om de tijd te nemen voor het eerste contact om een goed inzicht te krijgen in de persoonlijke situatie van de client met daarbij zijn of haar hulpvraag. Het doel is om samen met de client zaken op een rij te zetten waarin ze zijn vastgelopen in hun leven en in haalbare stappen toe te werken naar de oplossing. Vaak volgt na een eerste telefoontje een vervolgafspraak.
Ik merk een verschil tussen de eerste besmettingsgolf en de tweede. Bij de eerste waren veel mensen angstig om ziek te worden en belden ons daar dan over. Bij de tweede golf zie je de aanmeldingen toenemen. Problematieken die aan de orde komen zijn financiële achterstanden en eenzaamheid. Maar ook psychische klachten door de coronamaatregelen. Mensen hebben minder sociale contacten, hobbyclubs gaan niet door. Relatieproblemen, toegenomen spanningen in huis doordat alle gezinsleden binnen zitten. Mensen met sombere gedachten over de toekomst, et cetera.
Wat indruk op mij maakte is het verhaal van een echtpaar dat na 40 jaar huwelijk besloot uit elkaar te gaan. De knoop doorhakken was een lang en zwaar traject voor beiden. Door de problemen waren er al vele vrienden en kennissen weggevallen. Een sociaal isolement volgde en de coronapandemie maakt het extra lastig om nieuwe contacten te leggen. Daarom is het voor deze mensen bijna onmogelijk om hun leven weer op te bouwen. In mijn beroep kijk ik echter naar wat er in deze tijd nog wel mogelijk is, niet naar wat er allemaal niet kan. De weg is kronkelig en met kuilen, maar het mooi om mensen te mogen begeleiden en in hun kracht te zetten en vanuit deze kracht de volgende stap te zetten naar een haalbare oplossing.”
